นิทานน้ำใจ246

Af ลุงแมงมุม Uncle Spider

เมื่อแม่หมาไนออกไปหาอาหาร   แมงมุมตัวหนึ่งก็ไต่ไปที่ถ้ำที่อยู่ของหมาไนและบอกกับลูกหมาไนว่า “ฉันเป็นลุงของลูกหมาไนทั้งหมด”

"ให้ปลุกฉันตื่น เมื่อแม่หมาไนนำอาหารมา" แมงมุมกล่าวและขดตัวลงนอนหลับ

เมื่อแม่หมาไนกลับมาพร้อมกับเนื้อสัตว์ที่เป็นอาหารสำหรับลูกๆทุกตัว"

ลูกหมาในได้ปลุกให้ลุงแมงมุมกินเนื้อที่แม่นำมาให้  แม่หมานำเนื้อสัตว์มาให้ลูกสองครั้ง ทุกครั้งที่ลูกได้รับเนื้อจากแม่ก็จะปลุกแมงมุมให้ตื่นขึ้นมาและแบ่งเนื้อให้

ในตอนเย็นเมื่อแม่หมาในบ้านกลับมาลูกก็ร้องไห้ขออาหารอีก

"ทำไมลูกยังหิวอยู่หลังจากที่แม่ให้อาหารไปแล้วหลายครั้ง?" แม่หมาไนถามด้วยความแปลกใจ

"ลุงแมงมุมแย่งกินไปทั้งหมด!" ลูกหมาไนตอบพร้อมกับร้องไห้

แมงมุมตระหนักดี   ว่าเป็นเวลาที่จะต้องวิ่งหนีออกไปออกจากถ้ำ

"นั่นไง ลุงแมงมุม!" ลูกหมาไนตะโกน

"แมงมุมตัวไหนหรือ?  แม่หมาในถาม  ด้วยความเคร่งเครียด

แมงมุมหนีเข้าไปในที่อยู่ของหมาบ้านแล้วเกาะอยู่ข้างฝาผนัง

"ฉันเพิ่งกินอาหารเสร็จ" หมาบ้านพูดกับแมงมุม "ไม่มีอะไรให้คุณกินหรอก"

"ไม่เป็นไร" แมงมุมกล่าวว่า "ฉันกินอาหารแล้ว ฉันเพียงมาเยี่ยมเธอเท่านั้น"

ขณะนั้น แม่หมาในก็ตามเข้ามา ด้วยความโกรธแค้น เพื่อตามหาผู้ที่แย่งชิงอาหารจากลูกของเธอ

"ใครเป็นผู้ที่แย่งอาหารจากลูกของฉัน?" แม่หมาไนถาม

แมงมุมชี้ไปที่หมาบ้าน "เขาวิ่งหนีมา" แมงมุมกล่าว "ดูสิ เขาเหนื่อยหอบจนลิ้นห้อยออกมา"

แม่หมาในกระโดดกัดหมาบ้านที่เอียงตัวหลบ  แล้วกระโดดหนีออกนอกหน้าต่าง หมาในวิ่งไล่ตามหมาบ้านออกไป

ลุงแมงมุมรู้ว่า   กว่าที่หมาบ้านจะกลับมาคงจะใช้เวลาอีกนาน  จึงเหยียดตัวนอนกรนอย่างสุขสบายอยู่บนเตียงของหมาบ้าน

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  อย่าเชื่อคำพูดของใครโดยไม่ได้พิจารณาอย่างถ่องแท้

ที่มา : http://www.english-for-students.com/Uncle-Spider.html    

ดาวน์โหลด นิทานPDF