นิทานน้ำใจ216

อะไรๆก็ไม่แน่นอน

                    ที่เมืองจีน ผู้เฒ่าซ่าย เป็นคนที่เข้าใจโลกและชีวิตมาก เมื่อเขาพบกับเคราะห์ร้ายก็ไม่เศร้าโศกมาก และเมื่อโชคดีก็ไม่ดีใจเกินไป โดยมีท่าทีต่อเรื่อง ที่ประสบด้วยความสงบนิ่งวันหนึ่ง ม้าตัวผู้ของเขาวิ่งหายไป ในป่า เมื่อเพื่อนของเขารู้ข่าว ก็มาเยี่ยมปลอบใจ แต่ผู้เฒ่าซ่ายตอบว่า  “ไม่แน่นอน อะไรอะไรก็ไม่แน่นอน” ผ่านไปไม่กี่วัน เจ้าม้าตัวนั้นได้กลับมาที่บ้านเอง และยังพาม้าป่าตัวเมียมาด้วยอีก หนึ่งตัว เมื่อเพื่อนฝูงทราบข่าวก็มาแสดงความยินดี แต่เขาพูดว่า“ไม่แน่นอน อะไรอะไรก็ไม่แน่นอน”ลูกชายของผู้เฒ่าซ่ายชอบม้าป่าตัวเมียนั้นมาก มักขี่ออกไปเที่ยวเล่นเสมอ เพราะวิ่งเร็ว    วันหนึ่ง ลูกชายผู้เฒ่าซ่ายพลัดตกจากหลังม้าจนขาหัก ต้องเดินแบบคนขาเป๋ เมื่อเพื่อนของผู้เฒ่าซ่ายทราบข่าว ก็มาแสดงความเสียใจ ผู้เฒ่าซ่ายตอบด้วยท่าทีสงบเยือกเย็นอย่างยิ่งว่า“ไม่แน่นอน อะไรอะไรก็ไม่แน่นอน”  ต่อมาอีกไม่นาน เกิดสงคราม ชายหนุ่มทั่วประเทศถูกเกณฑ์ไปเป็นทหาร  สงครามคราวนั้นรบกันอย่างดุเดือด  ทหารบางคนเสียชีวิตจากการสู้รบแต่ลูกชายของผู้เฒ่าซ่ายไม่ต้องไปเป็นทหาร เมื่อเพื่อนฝูงของผู้เฒ่าซ่ายทราบข่าวนี้ ต่างพากันมาแสดงความดีใจกับเขา ผู้เฒ่าซ่ายกลับพูดตอบเพื่อนๆ ด้วยท่าทีสงบเยือกเย็นว่า    “ไม่แน่นอน อะไรอะไรก็ไม่แน่นอน”

 ที่มา : http://chinese2u.blogspot.com/2010/04/blog-post.html?m=1

ดาวน์โหลดนิทาน PDF